ΚΑΛΟ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ...

Γειά σας!

Έχω πολύ καιρό να σας γράψω νέα μου και να κάνω κάποια καινούργια δημιουργία. Ο λόγος είναι όλα όσα συμβαίνουν γύρω μας. Άγχος, απαισιοδοξία και κυρίως απόγνωση για το τι πρόκειται να συμβεί στις ζωές όλων μας. Όσο και να μην θέλει κάποιος να παρακολουθήσει τα τεκτενόμενα μέσω των ειδήσεων όλοι συζητάνε για την κατάσταση στην Ελλάδα. Όλοι απογοητευμένοι με τους ίδιους μας τους εαυτούς και με το πως φτάσαμε σε αυτή την κατάσταση ...να μας κυβερνούν άνθρωποι χωρίς κοινή λογική και χωρίς ευαισθησία προς την ίδια τους την πατρίδα. Ο εύκολος στόχος είναι οι πολιτικοί. Η λύση όμως δεν θα επέλθει από εκείνους δυστυχώς. Ο κάθε ένας από εμάς πρέπει να αγωνίζεται καθημερινά ! Αυτός ο αγώνας πρέπει να έχει σκοπό το να γίνουμαι οι καλύτεροί μας εαυτοί, να αγαπήσουμε, να νοιαστούμε και σε μερικές περιπτώσεις να αδιαφορήσουμε για τον διπλανό μας. Η ευθύνη είναι προσωπική και με το να ψάχνουμε τα κακώς δρώμενα στους άλλους και γύρω μας πετυχαίνουμε την διαιώνιση της κατάστασης. Πόσο διαφορετικός θα ήταν ο κόσμος μας αν ο καθένας μάθαινε πως να αγαπήσει τον εαυτό του από μικρή ηλικία και ως φυσικό επόμενο να αγαπήσει και τον συνάνθρωπό του. Κόμπλεξ, μικροπρέπειες και δίψα για κάθε τι υλικό μας έφερε στην σημερινή εποχή. Πρέπει να επανέλθει η φωνή της συνείδησης στον καθένα από εμάς και να δώσουμε ένα χέρι βοηθείας σε όποιον μας το ζητάει. Και αυτή η βοήθεια δεν χρειάζεται να είναι υλική .  Ένας καλός λόγος, μια στιγμή συμπαράστασης και υποστήριξης μπορεί να γεμίσει την καρδιά ενός ανθρώπου με κουράγιο και αισιοδοξία. Ξέρω και το βλέπω καθημερινά πως όσο αισιόδοξα και αν ξεκινήσεις την ημέρα σου κάτι θα ακούσεις, με κάποιον θα μιλήσεις, κάτι θα δεις στην τηλεόραση και θα αγανακτήσεις, θα αγχωθείς και στο τέλος θα στεναχωρηθείς. Είναι όμως ο μόνος τρόπος για να επιβιώσουμε και για να είμαστε πραγματικά υγειής. Η θετικότητα. Μια μάχη με τον ίδιο μας τον εαυτό.   

Ότι και αν σου συμβαίνει, όποιος και αν είσαι, σε όποιο μέρος του πλανήτη και να βρίσκεσαι σταμάτα ένα λεπτό και σκέψου θετικά. Πως θα τα καταφέρεις, πως όλα θα γίνουν καλύτερα γιατί θα αγωνιστείς, πως οι άνθρωποι γύρω σου θέλουν το ίδιο πράγμα με εσένα...ελπίδα. Και το μόνο σίγουρο είναι πως θα πέσεις πάλι και πάλι και πάλι. Είναι στο δικό σου χέρι να ξανασηκωθείς, είναι στο δικό σου χέρι να διώξεις όλα τα αρνητικά συναισθήματα που σε περιτριγυρίζουν. Μην αφήνεις να φωλιάζει στην καρδιά σου η αρνητικότητα και η απογοήτευση. Μπορείς να σηκώσεις το ανάστημά σου πάλι και να γίνεις άνθρωπος και όχι δέκτης μέτρων, φόρων και πανικού. Γιατί ότι και αν θελήσουν να μας πάρουν "για το δικό μας καλό"  (χρήματα, την δουλειά μας, το σπίτι μας) το μόνο που δεν μπορούν να αγγίξουν και να το κάνουν κτήμα τους είναι η ψυχή μας. Προφυλάξτε την σαν το πιο ακριβό χρυσάφι του κόσμου, ποτίστε την με θετικά συναισθήματα και το μόνο σίγουρο είναι πως θα κερδίσετε από αυτό. Μην αγχωνόματσε, μην απογοητευόμαστε! Να γίνουμε οι άνθρωποι που κάποτε ήμασταν, που ακόμη διακρίνουμε στις φωτογραφίες από την παιδική μας ηλικία. Να χαιρόμαστε με τα λίγα και να μοιράζουμε γύρω μας αυτή μας την χαρά! 

Συγγνώμη αν σας κούρασα με αυτή την τόσο μεγάλη ανάρτηση. 

Θα μπορούσα να γράψω και άλλα όμως νομίζω πως ήδη τα γνωρίζεται βαθιά μέσα σας.

Μέσα από την καρδιά μου σας εύχομαι το πιο όμορφο φθινόπωρο...και ας είναι όλα μαύρα γύρω μας! 

Ας γίνουμε πομποί φωτός για να βοηθήσουμε ο ένας τον άλλο. 

Όλα θα πάνε καλά! 

Φιλάκια

Υ.Γ  Καινούργιες δημιουργίες σύντομα !